taczać

taczać: taczać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, taczaćam, taczaća, taczaćają, taczaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o wielu podmiotach lub wielu przypadkach: posuwać naprzód, tocząc': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dzieci taczały śniegowe kule. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'obtaczać, tarzać, przewracać coś w czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Taczać w mące kawałki mięsa. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужен реферат?

taczać — ndk I, taczaćam, taczaćasz, taczaćają, taczaćaj, taczaćał, taczaćany 1. «tocząc posuwać naprzód; turlać, kulać» Taczać kulę, obręcz. 2. «tarzać w czymś, przewracać po czymś» Taczać kotlety w bułce. taczać się 1. «turlać się, tarzać się» Taczać… … Słownik języka polskiego
taczać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} turlać się, tarzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci taczały się po śniegu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} iść chwiejnym krokiem, zataczać się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
taczanie — ↨ taczanie się n I rzecz. od taczać (się) … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias